มาช่วยกันแก้วิกฤตของการศึกษาไทยกันอีกแรง

พอมีเวลานิดส์นึง เขียนสั้นๆ เกี่ยวกับการใช้ the เสียหน่อย

คงทราบกันดีอยู่แล้วว่า เราใช้ the เมื่อต้องการชี้เฉพาะเจาะจง เมื่อเทียบกับ a/an ที่ไม่เฉพาะเจาะจง ตัวอย่างเช่น

  • I have found the book that I lost.  กรณีนี้จะสังเกตุเห็นว่ามีการขยายความว่าหนังสือเล่มไหน ก็เล่มที่เคยทำหายไปไง
  • Have you locked the car? อันนี้คุ้นๆ จัง เหมือนตอนภรรยาถามสามี นี่เธอล็อกรถหรือยัง มันจะเป็นรถคันไหนไปได้ ก็ต้องรถที่ใช้อยู่น่ะซิ
  • Please switch off the TV when you finish. นี่แสดงว่ากำลังดูทีวีอยู่ ดังนั้นคนพูดเขาหมายถึงทีวีเครื่องที่กำลังเปิดดูน่ะซิ

สมมุติเราเดินเข้าไปในร้านเครื่องเขียน แล้วบอกคนขายว่า I want to buy a pen. นั่นก็เพราะเราไม่ได้เฉพาะเจาะจง รู้แต่ว่ามาซื้อปากกาสักด้าม

แต่ในอีกสถานการณ์หนึ่ง พ่อให้ลูกไปหยิบปากกาของพ่อที่วางอยู่บนโต๊ะทำงาน พ่อเห็นไปนาน เลยตะโกนถามว่า Have you found the pen? เพราะพ่อกำลังหมายถึงปากกาที่ให้ไปเอามา

นี่ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งที่เห็นเขาใช้ a, an, the ได้ดี

A man and a woman were walking in Oxford Street. The woman saw a dress that she liked in a shop. She asked the man if he could buy the dress for her. He said: “Do you think the shop will accept a cheque? I don’t have a credit card.”

Comments on: "เรื่องที่คุณอาจไม่รู้เกี่ยวกับ a, an, the (ตอน 2)" (1)

  1. สุรพัฒณ์ วิเศษพจนกิจ said:

    เรื่องการใช้ The นี่สนุกดีครับ เคยสังเกตุมาหลายทีแล้วว่าทำไมบางทีใช้ a บางทีใช้ The ก็พอจะเดาออกว่าใช้ The กับสิ่งที่ชี้เฉพาะเจาะจง บทความนี้อ่านแล้วได้ความรู้ดีครับ ทำไปทำมาภาษาอังกฤษนี่เรื่องเยอะกว่าภาษาไทยนะครับ ถึงแม้ตัวอักษรจะน้อยกว่า แต่มีเรื่องกาลเวลา (Tense) เข้ามาเกี่ยวข้อง ทั้งยังมีเรื่อง a, an, the เข้ามาเกี่ยวข้องอีก

ใส่ความเห็น